Nitrogen Dioksida (NO2), Ozon (O3), dan zarah terampai yang saiz kurang daripada 10
mikron (PM10) adalah pencemar udara yang diukur dalam Garis Panduan Kualiti Udara
Persekitaran Malaysia sejak tahun 1989. Fokus kajian ini adalah interaksi antara setiap
pencemar udara serta kesan siang hari (DT), malam (NT), empat musim tengkujuh dan
peristiwa zarah tinggi yang berlaku dalam satu tahun. Daripada hasil analisis yang diperoleh,
variasi bermusim menunjukkan kesan yang paling minima terhadap trend tahunan bagi
setiap bahan pencemar. Walaupun kesan terhadap setiap pencemar adalah kurang, kesannya
kepada nilai bulanan menunjukkan bahawa HPE mempunyai nilai kepekatan PM10 yang
tertinggi sebanyak 116,16 μg/m3. Di samping itu, peralihan monsun bulan April-Mei
mempunyai kepekatan purata yang paling rendah bagi PM10 (24.09 μg/m3), O3 (5.35ppb dan
8.83 ppb) dan NO2 (6.61 ppb dan 7.93 ppb) manakala peralihan monsoon bulan September-
October lebih tinggi daripada bulan April-Mei (PM10 dengan 53.20 μg/m3; O3 dengan 22.33
ppb dan NO2 dengan 8.29 ppb). DT dan NT menunjukkan bahawa O3 dan NO2 sangat kepada
aktiviti manusia seharian dan cahaya matahari kerana kedua-dua bahan pencemar
mempunyai perbezaan yang besar berlaku antara DT dan NT dengan peratusan perbezaan
sebanyak 50% untuk O3 dan 35% untuk NO2. Selain itu, kajian juga menunjukkan bahawa
kepekatan maxima PM10 di stesen pemantauan Taiping mempunyai pekali korelasi positif
terhadap O3 yang menunjukkan bahawa peningkatan PM10 akan menyebabkan peningkatan
O3. Kajian ini juga memasuki lima kawansan kajian yang berbeza, iaitu CA04, CA07, CA22,
CA25, dan CA38 untuk mengkaji pengaruh daripada HPE kepada nilai kepekatan PM10, O3,
NO dan NO2. Dari hasil pekali korelasi, nilai R bagi pencemar udara semasa HPE adalah
lebih rendah daripada semasa bukan HPE.
_______________________________________________________________________________________________________
Nitrogen Dioxide (NO2), Ground Level Ozone (O3), and Particulate Matter with size less
than 10 micron (PM10) are air pollutants measured in Malaysia Ambient Air Quality
Guideline since 1989. Focus of this research is the interaction between each air pollutant as
well as the effects of daytime (DT), nighttime (NT), 4 monsoon seasons and high particulate
events that occurred in one year. Descriptive analysis and diurnal plot is produced by using
Microsoft Excel 2016. From the result of the analysis, seasonal variation shows least effect
on the annual trends for each pollutant. Even the effect on each pollutant is less significant,
the effect to monthly mean value shows that HPE have highest mean value PM10
concentration of 116.16 μg/m3 while April-May inter-monsoon have the lowest
concentration of all three air quality parameters with PM10 (24.09 μg/m3), O3 (5.35 ppb and
8.83 ppb) and NO2 (6.61 ppb and 7.93 ppb) while September-October inter-monsoon has
higher mean concentration than April-Mei (PM10 with 53.20 μg/m3; O3 with 22.33 ppb dan
NO2 with 8.29 ppb). DT and NT provide the information whereby O3 and NO2 are highly
dependent on the daily human activities and sunlight as these two pollutants have drastically
difference between DT and NT. Besides, study also shown that the mean concentration of
PM10 in Taiping monitoring station has positive correlation coefficient towards O3 which
dedicate that the increase of PM10 will result in increase of O3. Dissertation also include
analysis of 5 different monitoring station, CA04, CA07, CA22, CA25, and CA38 to study
the influence of high particulate event on concentration of PM10, O3, NO, and NO2. From
the results of correlation coefficient, the R value for these air pollutants during HPE is lower
than during non-HPE.
Behaviour of selected criteria air pollutants during high particulate event / Leong Weng Woh