Projek-projek perumahan yang dilaksanakan di Malaysia merupakan salah satu penyumbang utama kepada peningkatan sisa binaan. Sisa binaan yang dihasilkan meningkat dari tahun ke tahun dan seterusnya mendatangkan masalah kepada alam sekitar dan juga kerugian kepada pihak kontraktor. Penghasilan data bagi sisa binaan ini amat terhad terutama dari segi sumber, jenis dan kuantiti sisa binaan. Penghasilan model peramalan sisa binaan yang spesifik juga masih belum mantap. Tujuan kajian ini adalah untuk meneroka sebab-sebab dan faktor penyumbang yang menyebabkan pembaziran bahan buangan dalam projek perumahan terpilih diikuti dengan pembangunan model peramalan kuantiti yang sesuai untuk sisa bata dan jubin, yang merupakan bahan buangan yang biasa dilupuskan di projek perumahan. Kemudian, rangka kerja pengurangan sisa dicadangkan agar ianya boleh digunakan untuk projek yang mempunyai ciri yang hampir sama di tempat lain pada masa akan datang. Pemerhatian tapak dan temu bual dengan tenaga kerja dan pengurusan tapak dijalankan dalam menentukan sumber sisa, amalan pengurusan sisa dan produktiviti tenaga kerja seperti umur, pengalaman dan kewarganegaraan. Model regresi linear digunakan untuk pembangunan model. Sisa pembinaan dalam bentuk konkrit, kayu, keluli, batu bata, jubin, kekuda bumbung, dan jubin bumbung, disiasat secara individu dengan kaedah pengukuran dan isipadu. Penyelidikan mendedahkan bahawa buangan yang dijana dalam pembinaan Malaysia sebahagian besarnya disebabkan oleh masalah buruh dan pengurusan. Kajian mendapati bahawa setiap bahan mempunyai faktor penyumbang sendiri. Produktiviti tenaga kerja juga berkaitan dengan umur, pengalaman dan kewarganegaraan. Peningkatan produktiviti mengurangkan sisa yang dijana di tapak pembinaan Taman Ilmu, Seri Akasia dan Seri Putera. Dua model peramalan sisa telah dimajukan iaitu BW=-2.359+1.605A dan MW=3.361+0.544A (BW= Sisa Bata, MW= Sisa Jubin, A= Luas). Dari hasil ketepatan model ini dalam memprediksi jumlah sampah bata yang dihasilkan di Tapak Taman Ilmu adalah 77.3%, diikuti oleh Tapak Seri Akasia 74.6% dan Tapak Seri Putera 61.6%. Untuk sisa jubin, pembolehubah bebas menjelaskan 91.3% untuk Tapak Taman Ilmu, 84.7% untuk Tapak Seri Akasia dan 72% untuk Tapak Seri Putera. Berdasarkan prestasi model, regresi linear didapati lebih sesuai untuk ramalan sisa jubin. Untuk anggaran awal, model yang dijana dapat meramalkan jumlah sisa bata dan jubin berdasarkan kawasan kerja dari lukisan pembinaan. Ini akan membantu pihak pengurusan tapak bina untuk mengambil tindakan yang sewajarnya untuk meminimumkan jumlah buangan bata dan sisa jubin yang dijana. _______________________________________________________________________
One of the main contributors to the waste generated in the Malaysian construction industry is housing projects. The construction waste has increased over years, creating environmental problems and profit loss to contractors. Limited data are available to date in Malaysia, especially in terms of sources, types and quantity. Predicting of the waste management via specific model has not been well established. The aim of this study are to explore the causes and contributory factors that cause waste generation in selected housing project followed by development of appropriate waste quantification models for the brick and tile waste, being the most waste materials normally disposed at housing project. Then, waste minimization framework is proposed which may be useable for similar project elsewhere. Site observation and interviews with labours and site management was conducted in determining the waste sources, waste management practices and labours productivity such as age, experience and nationality. The linear regression model was used for the model development. Construction waste in form of concrete, wood, steel, brick, tile, roof trusses, and roof tiles, were investigated individually by weighing and volume measurement methods. The research revealed that wastes generated in Malaysian construction are mainly caused by labours and management problems. The study found that each material has its own contributory factor. The productivity of the labours also related to the age, experience and nationality. The increased of productivity reduced the waste generated in the construction at Site Taman Ilmu, Seri Akasia and Seri Putera. Two prediction models have been developed BW=-2.359+1.605A dan MW=3.361+0.544A (BW= Brick Waste, MW= Tile Waste, A= Area). From the results the accuracy for of the model in predicting the amount of brick waste generated at Site Taman Ilmu is 77.3%, followed by Site Seri Akasia 74.6% and Site Seri Putera 61.6%. For the tile waste, the independent variables explain 91.3% for Site Taman Ilmu, 84.7% for Site Seri Akasia and 72% for Site Seri Putera. Based on performance of the models, the linear regression is found more suitable for the tile waste prediction. For the early estimation, the generated model can predict the amount of brick and tile waste based on the work area from the construction drawing. This will help the site management to take proper action to minimise the amount of brick and tile waste generated.
Development of waste quantification models for Malaysian housing construction project case study for brick and tile wastes_Siti Hafizan Hassan_A9_2018_MYMY