Satu kajian telah dijalankan untuk mencadangkan dan menilai kesesuaian reka bentuk struktur untuk sistem pencegahan tanah runtuh yang terletak di Lot 442, Mukim 14, Bandar Air Itam, Daerah Timur Laut, Pulau Pinang. Sistem pencegahan tanah runtuh telah direka bentuk untuk memberikan perlindungan maksimum di Jalan Empangan Air Itam terhadap jumlah mangsa dan kerugian ekonomi. Sistem terdiri daripada tiga fasa termasuk penghalang fleksibel, sesekat konkrit dan penghalang tegar yang digunakan untuk mengurangkan risiko. Konsep sistem pencegahan tanah runtuh digambarkan oleh model sepanjang 3.5 meter telah dibina bagi menjalankan eksperimen untuk melihat kesan penghalang fleksibel, susunan sesekat konkrit dan ketinggian penghalang tegar yang sesuai. Pemodelan tanah runtuh fizikal dilakukan dengan menggunakan keratan rentas paling genting yang diperoleh dari kerja lapangan untuk menyelidik pengaruh perubahan sifat-sifat serpihan pada sambutan struktural penghalang yang tertakluk kepada kesan puing. Analisis makmal geoteknik dilakukan untuk mengenal pasti dan mencirikan kedua-dua sampel yang diambil di kawasan kajian. Hasil analisis makmal menunjukkan bahawa Sampel 1 dapat diklasifikasikan sebagai pasir kerana dominasi kandungan pasir sebanyak 80.28 peratus dan mengandung bahan organik yang tinggi atau zarah berliang, sementara Sampel 2 diklasifikasikan sebagai pasir lapis kerana dominasi kandungan kelodak sebanyak 45.75 peratus dan mengandungi tanah tidak organik. Penghalang fleksibel tidak mampu menahan beban tanah apabila kandungan lembapan tanah mencapai 26 peratus. Pelaksanaan tiga blok peratusan melintang dan bilangan baris yang diselidiki antara 1 hingga 2 telah digunakan untuk mengkaji kesan pada impedans aliran sesekat konkrit. Berbanding dengan aliran tanpa halangan, penggunaan dua baris sesekat dan peningkatan tahap penyekatan melintang dari 23 peratus hingga 35 peratus menyebabkan sehingga 75 peratus pengurangan jarak lajakan. Berpandukan BS8100 dan MS EN 1990: 2010, tembok penahan setinggi 5 meter telah direka bentuk. Ketinggian penghalang tegar direka bentuk untuk memastikan kawasan tadahan yang mencukupi dan untuk mencegah limpahan. Gabungan tiga penghalang yang berbeza telah dinilai dan hasilnya menunjukkan bahawa jarak lajakan berkurangan sebanyak 47 peratus berbanding dengan aliran tanpa halangan.
_______________________________________________________________________________________________________
A study was conducted to propose and assess the suitability of a structural design for landslide prevention system located at Lot 442, Mukim 14, Bandar Air Itam, North East District, Penang. A landslide prevention system has been designed to provide maximum protection in Jalan Empangan Air Itam against number of casualties and economic losses. A system consists of three phases, which include flexible barrier, concrete baffles and rigid barrier were employed to reduce the risk. The conceptual of landslide prevention system is visualized by a 3.5 meter long model to conduct experiments to observe the impact of a flexible barrier, the concrete baffle configurations and the appropriate rigid barrier height. The physical landslide modelling was performed using the most critical cross section obtained from the field work in order to investigate the effect of changes in debris properties on the barrier’s structural response subject to debris impact. Geotechnical laboratory analysis were performed to identify and characterize the two sample taken at the study area. The results of laboratory analysis revealed that the Sample 1 can be classified as sand due to the dominance of 80.28 percent sand content and contains large quantity of organic matter or porous particles, whereas Sample 2 is classified as silty sand due to the dominance of 45.75 percent silt content and mainly contains inorganic soils. The flexible barrier is permanently deformed when the moisture content of the soil reached 26 percent. The implementation of three transverse percentage blockages and the number of rows investigated ranges from 1 to 2 were adopted to study the effect on flow impedance of concrete baffles. Comparing with unobstructed flow, the use of two rows of baffles and an increase in the degree of transverse blockage from 23 percent to 35 percent provides up to 75 percent run-out distance reduction. Built upon BS8100 and MS EN 1990:2010, a 5 meter high cantilever retaining wall is designed. The height of the rigid barrier is designed to ensure adequate retention and to prevent overflowing. The combination of three different barriers was assessed and the result showed that the run-out distance was significantly decreased by up to 47 percent compared to unobstructed flow.
Structural design for landslide prevention system / Anis Syahirah Mohd Azam