Imprinting molekul adalah kaedah untuk mewujudkan rongga tertentu dalam matriks polimer sintetik yang mempunyai laman pengiktirafan molekul terpilih dalam matriks dengan memori untuk molekul templat. Pemilihan monomer berfungsi dan templat yang digunakan adalah faktor kritikal dalam mempengaruhi prestasi imprinting molekul kerana interaksi antara monomer dan templat menghasilkan sejumlah besar tapak molekul tertentu dengan afiniti yang tinggi. Dalam projek ini, protein imprinting pada MIPs menggunakan nisbah templat monomer yang berbeza terhadap prestasi imprinting molekul dan kepilihan MIPs yang dihasilkan menggunakan templat LYZ telah dikaji. Pembentukan struktur dalam MIPs dan NIP yang diperolehi telah dicirikan oleh jelmaan Fourier spektroskopi infrared (FTIR). Dengan mengurangkan jumlah nisbah templat monomer daripada 1:0.10 kepada 1:0.82, ikatan khusus pada LYZ meningkat daripada 149.85 mg/g kepada 280.71 mg/g dan kemudian menurun kepada 158.84 mg/g manakala faktor imprinting meningkat daripada 1.39 kepada 2.60 dan kemudian berkurangan kepada 1.47. Untuk semua MIPs yang dihasilkan, kapasiti penjerapan terhadap LYZ adalah lebih tinggi daripada NIP disebabkan oleh laman pengiktirafan tertentu yang hadir dan dapat mengikat LYZ secara terpilih. Kajian pemilihan menunjukkan bahawa MIPs yang disintesis memaparkan pemilihan yang lebih baik terhadap LYZ (Q=280.71 mg/g, IF=2.60) berbanding dengan protein kawalan BSA (Q=243.68 mg/g, IF=2.18) dan Cyt C (Q=240.02 mg/g, IF=1.94) pada MIP nisbah templat monomer 1:0.41. Keputusan juga menunjukkan bahawa pada nisbah optimum templat monomer (1:0.41), kapasiti penjerapan dan faktor imprinting MIPs adalah yang tertinggi untuk penjerapan semua protein. Berbanding dengan MIPs, NIP mempunyai kapasiti rebinding lebih rendah kerana NIP tidak mempunyai laman pengiktirafan tertentu. Oleh itu, NIP tidak mempunyai pemilihan tertentu terhadap mana-mana protein. Secara umumnya, kita dapat melihat bahawa MIPs mempunyai pengiktirafan tertentu terhadap LYZ berbanding dengan BSA dan Cyt C. Dalam keadaan optimum, polimer paduan mempunyai saiz yang seragam, kapasiti mengikat yang memuaskan dan pemilihan yang agak ketara. Pendek kata, jumlah templat yang digunakan muncul sebagai satu faktor kritikal dalam menentukan prestasi imprinting polimer dicetak.
_______________________________________________________________________________________________________
Molecular imprinting is a method for creating specific cavities in synthetic polymer matrices that have selective molecular recognition sites in the matrix with memory for the template molecules. The selection of functional monomers and template used is a critical factor in affecting the molecular imprinting performance as the interaction between monomers and template produces large number of high affinity and specific molecular sites. In this project, the imprinting of proteins on MIPs using different monomer template ratio on the performance of molecular imprinting and the selectivity of MIPs produced using template LYZ are studied. The formation of structure in the MIPs and NIP obtained are characterized by Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR). By decreasing the amount of monomer template ratio from 1:0.10 to 1:0.82, the specific binding on LYZ increased from 149.85 mg/g to 280.71 mg/g and then decrease to 158.84 mg/g while the imprinting factor increased from 1.39 to 2.60 and then decrease to 1.47. For all the MIPs produced, the adsorption capacity towards LYZ are higher than that of NIP due to the specific recognition sites present that are able to bind LYZ selectively. Selectivity studies demonstrated that the synthesized MIPs display better selectivity towards LYZ (Q=280.71 mg/g, IF=2.60) as compared to control protein of BSA (Q=243.68 mg/g, IF=2.18) and Cyt C (Q=240.02 mg/g, IF=1.94) at MIP of monomer template ratio 1:0.41. Results also shown that at optimum monomer template ratio (1:0.41), the adsorption capacity and imprinting factor of MIPs is the highest for adsorption of all proteins. Compare to MIPs, NIP has lower rebinding capacity as it does not have specific recognition sites. Consequently, NIP does not possess specific selectivity towards any protein. Generally, it is observed that MIPs have specific recognition towards LYZ as compared to BSA and Cyt C. Under the optimized conditions, the resultant polymers exhibited uniform size, satisfactory binding capacity and a relatively significant selectivity. In brief, the amount of template used appeared to be a critical factor on the determination of the imprinting performance of the imprinted polymers.
Effect of monomer template ratio on molecular imprinting for lysozyme recognition / Thien Yu Jie